Mijn speels talent
grote woorden
hebben me pijn gedaan
bevroren knoppen die
nog open moesten gaan
joegen stormen
door het groenend blad
kaalden de takken 
die ik al ontwikkeld had
met scheefgroei
vocht ik voor balans
in afzijdig blijven
vond ik zo mijn kans
leerde in pareren
mezelf te verweren
liet kansloos verschijnen 
mijn toekomst niet ondermijnen
sta nu aan de rand 
van het bos als monument
met alle perspectief van ruimte
nog bloeit af en toe mijn speels talent
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 19 mei 2015
Geplaatst in de categorie: emoties

 Geef je reactie op deze inzending:
Geef je reactie op deze inzending: