Pijn
De holenbeer spietst
zijn strakke blik.
Ruikt verwijdde pupillen.
Ik hap naar adem
waarmee ik als bezetene
energie bespaar.
Mijn hart bonkt
in zijn ogen
blinkt mijn pijn.
Uitgebalanceerd.
Op het randje
slaan stresshormonen op hol.
Hij zit me op de hielen;
ziet mijn gespannen spiegel:
deadline bereikt.
Op de top van de pijn
valt hij genadeloos
subtiel erkend aan.
Geplaatst in de categorie: ziekte