Een klein gebaar
Al sla ik niet met woorden, de gedachten zijn er ooit
en die voel ik soms steken in de vijver van verlangen.
Veel liever zou ik jou met vrolijk feestgezang omhangen
dan dat ik die gedachten hier zo rustig hou gekooid.
Zovelen zijn er hier en elders die nog moeten wachten
tot iemand naar hun vragen hoort, hun droeve blikken ziet
en zelf ervaar ik nauwelijks hun schrijnend groot verdriet
en loop ik ooit voorbij de grote broosheid van hun krachten.
Toch maakt zelfs ieder klein gebaar een wereld van verschil
en dat is toch tenslotte wat ook ik hartsgrondig wil.
... Na een bezoek aan een rust- en verzorgingshuis ...
Schrijver: Adeleyd, 12 juni 2015
skynet.beGeplaatst in de categorie: eenzaamheid
tederheid 3.9 met 9 stemmen 
343
343
Geef je reactie op deze inzending:
Wat heb je met het metrum uitgehaald?
Ineens staat hier een vers dat ritmisch straalt!
Je hebt het ~dichtpaard~ goed weten te mennen
De Vlaamse tongval is zelfs te herkennen
Kortom mijn complimenten gaan bij deze:
Het is een weldaad dit gedicht te lezen.
Je Adriaan
(nu vijf sterren)
aan de vergetenen