voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.316):

een ver beeld

en de meeuwen? en de zee? en jij ?
wijst alles dan naar het achterlaten?

kan ik mij nog laten aanraken
door eb en vloed?

waarom kan ik niet tapdansen
zoals meeuwen op de wind

spelen met de luchtstroom, ongehinderd
terugkeren naar het begin

zo echt, zo blij en mateloos verliefd
terechtkomen in de duinen
om dan weer op te stijgen in wat geen ander ziet

elk woord van verbeelding ontdekken
nodig en onnodig

vastberaden en jij ?

... voor ingesproken versie, zie link ...

Zie ook: https://www.youtube.com/watch?v=wXF_25pBMZ8

Schrijver: kerima ellouise, 13 juli 2015

Geplaatst in de categorie: psychologie

1
2
3
4
5

3.9 met 16 stemmen

336

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Inte feelders, 10 jaar geleden

Wat een mooi ver beeld gedicht Kerima!

Hilly Nicolay, 10 jaar geleden

Prachtig gedicht Kerima. Vrij als de meeuwen...zoeken en vinden...

kornelis, 10 jaar geleden

blijf over het strand en door de duinen dwalen Kerima,
je vindt er zoveel moois...

Guy Aarts, 10 jaar geleden

Vragen en (wan)hoop, zó knap verpakt in een rakend gedicht. Heel mooi.

Adriaan van Dam, 10 jaar geleden

Alleraardigste Kerima

Dit gedicht voelt aan als een streling

Je Adriaan

Egbert Jan van der Scheer, 10 jaar geleden

Heel mooi gedicht wat je meesleept in bijna wat melancholische stemming

Ralameimaar, 10 jaar geleden

Mooi, dat achterlaten van alles wat aanspoelt. Maar de getijden blijven bestaan!

Geef je reactie op deze inzending: