inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.404):

Onbekend

Overspannen door het kloosterritme,
de koude koffie na de Completen,
die in thermosflessen op een wagen
in de refter stonden, het wegduiken
in de onderaardse bibliotheek en het
vergaren van talloze boeken over
parapsychologie, mystiek en heiligen.

Wrange koffie, want suiker loste er
niet meer in op. Ik tilde honderden
boeken naar het dormitorium, waar ik
in mijn kloostercel tot diep in de
nacht alle kennis in sneltreinvaart
wilde verorberen. Ik schoot door en
ik floepte uit het strenge ritme weg.

In een eenzame nacht, dat waren alle
nachten, schreed ik naar de telefooncel,
waar ik naar een piratenzender belde en
ik vroeg 'To the unknown man' van Vangelis
aan. Huilend in mijn bed luisterde ik hoe
ze het afdraaiden op mijn wekkerradio en
ik heb terecht de Metten overgeslagen.

Voor mijn gevoel had ik contact gemaakt
vanaf een demonisch concentratiekamp op
Jupiter met de vrije planeet aarde.

Schrijver: Joanan Rutgers, 28 juli 2015


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 199

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
K.Bladzij
Datum:
3 augustus 2015
Was met die laatste driedelige zin begonnen
en je had de poëzie op haar staart getrapt.
Nu domineert hier een naar kloosterverhaal
dat thuishoort in een briefwisseling.
Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
29 juli 2015
Jouw inlevingsvermogen is uitstekend, Gabriëla, en je hebt een scherpe haviksblik, ook doelend op dat bordje bij Shy, wat inderdaad bewust gekozen is. Dit paard stond enkele boxen verder. Hij toonde eerst geen enkele belangstelling, totdat een beheerder van de manege naar hem floot. Als kind keek ik liever naar paarden, dan naar die vreselijke auto's. De abt van dat gruwelklooster herkende zich niet in mijn belevingswereld en deed quasi-gechockeerd. Dat kunnen die roomsen heel goed, gekke bekken trekken en je op een verkeerd been zetten. De reputatie van zijn klooster is belangrijker dan de psychische waarheid van een voorbijgetrokken postulantje, weet je wel. Báh, ik ben zo helemaal klaar met dat soort schijnmensen! Toen de dorpsdokter mij had platgespoten, kwam hij aangesneld en krijste ik blijkbaar terecht: 'De duivel!'. Ik ben dat duivelshol net op tijd ontvlucht, want het had tot twee keer aantoe bijna mijn leven gekost. Je kunt het misschien niet helemaal aan mijn postuur zien, maar ik voel me vaak net als een paard. Ik ben er niet ver van verwijderd. Bedankt voor je support!...
Naam:
Gabriëla Mommers
Datum:
28 juli 2015
Man, wat heb je daar toch een miserabele tijd gehad. Ik snap het ook niet, waarom mensen voor hun ontspanning een weekje naar een klooster gaan. Ik zou gillend gek worden na drie dagen al. En wat een mooi paard weer! Dit is wellicht een vriendje van Shy. Zwart van kleur. Prachtig! Maakt niet uit van wie ze 'materieel' zijn. Als je van een paard houdt, is het in je hart van jou. Ik hou van alle paarden. Alle paarden zijn van mij. Wie heeft met zoveel paardenkracht nog een auto nodig.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)