VAST& ZEKER...
Je handen
hield ik
om beurten vast
Met je voeten
zocht je
zelf houvast
Het pad
grillig en spekglad
zelfs soms onderwater
Je zette
met je nagels
sporen in de bast
van bomen
met hun wortels
ankers aan 't smalle pad
Het water
klonk door 't bos
van ver en dichtbij
Het ruisen
en het kolken
als ware het 'n lied
Waaraan
je zelf woorden
kon geven
Soms vormde
zich
een lange rij
die voetje
voor voetje
-in aarzeling-
de handen vrij
het smalle pad
beliepen.
Geplaatst in de categorie: natuur