inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 56.667):

(kanker 12) Caya

ze draagt zijn glimlach op haar vingers
elke top strekt uit tot waar haar schittering beweegt

door haar haren strijkt hij zacht zijn liefdeswensen
en bij nacht verbergt haar hart zich
in het zijne

uit haar ogen veegt ze angst,
ze laat twijfel snel verdwijnen
voorzichtig leg ook ik mijn moederziel
in weggeveegde zorg
ach

haar mooie meisjes-zijn staat borg,
tilt vreugde in verdriet
want ook van binnen ziet ze er goed uit
dat is waarom hij zonder omhaal
voor haar viel


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...togedicht.php?fotogedicht=caya

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 18 augustus 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 101

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hanneke van Almelo
Datum:
18 augustus 2015
Hoe verdrietig mooi beschreven, Anja.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)