Werelddromen
Soms passeer je in schaduw van zomerdromen
andere passanten met een dromerig geweten
niet teleurgesteld in illusie of werkelijkheid
je verzint een ratio in mystiek en pure natuur
met empathie voor ’t leven en geestelijke rijkdom
maar nu tijd zo lang blijft duren
herken je jouw vijanden aan de dromerige snik
die jouw vrienden niet herkennen
in hun degelijkheid van leven
het is een stil soort verdriet
wanneer afstand tot werkelijkheid
uit twee werelden bestaat
en onoverbrugbaar lijkt
door de hartstocht van de droomwereld
die alle werelddromen wil omhelzen.
Inzender: Henk van Dijk, 29 augustus 2015
Geplaatst in de categorie: individu