inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.069):

Trefwoord

Ogen schaduwen gebroken tijd
terwijl de stilte kil de klanken
van het woord omvat

gedachten vallen in vergeten
slechts dat ene blijft in monotoon
herhalen klinken
wentelt leven tollend
steeds benauwder
grauwt het hartritme in nood

kanker galmt het vonnis
en dan denk je
ik ga dood

tot vanuit de diepste angst
een kracht oprijst
vastberaden om het onbekende
tegemoet te treden
aan te kijken
te verjagen of aanvaarden

tijd blijft een gegeven
de kern van het bestaan
is niet de vraag hoelang
maar waardig leven

Schrijver: sacrajewa, 19 september 2015


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 184

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Dianah
Datum:
20 september 2015
Bijzonder rakend gedicht!
Naam:
geeraardt
Datum:
20 september 2015
Treffende woorden. De invulling van het lot.
Naam:
Egbert Jan van der Scheer
Datum:
20 september 2015
Pas in weerkelijke nood of lijden leert de mens zijn lichaamlijke en geestelijke kracht kennen en gebruiken.
Herkenbaar en zeer mooi verwoord

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)