wit (voor J.Z.)
hij schildert
de woorden uit
brengt ze in alle
kleuren bijeen
het onzichtbare licht
laat ons alles zien
in een gedeeld zwijgen
buigen de trage schemering
en hij voor de stilte
van het leven
het witte hart hangt
in de oneindige ruimte
de mooie woorden
moeten weg
kleuren verdwijnen
lossen op in witregels
er is niets van
het hier en nu
in het hart
van het zwart huist
in eeuwige verduistering
de absolute stilte
van de dood
de lege tredmolen voorbij
Geplaatst in de categorie: afscheid