inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.263):

Stilleven

Toen was het stil
Het leven stond stil
Levend stil
Als een transparant glas
Reikte de tijd over eigen grenzen heen
En in de volheid van leegte;
in deze ruimte
voelden wij ons samen heel even alleen.

Schrijver: Amber Vermeulen, 30 september 2015


Geplaatst in de categorie: verdriet

4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 285

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Guy Aarts, 10 jaar geleden
Mooi!
geeraardt, 10 jaar geleden
mooi het momentum samengevat

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)