Eendje in zijn eentje
Maandenlang zag ik ze samen,
twee witte eenden met lange nekken,
van die grappige, die ik ook in
Circus Renz heb gezien.
Ze lagen altijd bij elkaar naast
de vijver achter mijn kasteel,
gebroederlijk, gezusterlijk,
en altijd voor elkaar op komend,
wanneer gewone eenden hen bedreigden
of kraaien of meeuwen of meerkoeten.
Soms zag ik ze verderop vertier zoekend
en ik groette hen altijd met diep respect,
alsof ik hen ken uit een ander leven.
Ik noemde hen Laurel & Hardy, Peppi en Kokkie.
Nu zie ik nog maar één van hen en vrees ik
het ergste voor de tweede, ook omdat die
scooters van tegenwoordig in sneltreinvaart
pizza's en shoarma vervoeren. Dat die moderne
vervoersmiddelen hartstikke dodelijk zijn,
weet iedereen, maar indammen die zooi CO2,
hó maar, het is een vreselijke kutklotenzooi
en mijn vriendelijke eendje is nu in zijn eentje.
Geplaatst in de categorie: dieren
Ik sluit me bij Marije aan, en hoop dat hij snel een ander in-zijn-eentje-eendje vindt.