inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.683):

Echo van een verloren lach

Het is stil
maar dan
verbreekt jouw lach
de ijzige kilte

Ik zie jou
herinner jou
en hoor jou weer

Het geluid weerkaatst
van links naar rechts
En even
lijk ik tussen
hoog en laag
te zweven

Maar het wordt steeds stiller
steeds stiller
stiller
stil
doodstil

Tot ik de stilte erken
Tot ik besef
dat je er echt niet meer bent

Schrijver: Amber Vermeulen, 10 november 2015


Geplaatst in de categorie: overlijden

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 287

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)