inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 57.755):

Instemmen

Wat is er toch, mijn hart, wat ben je toch aan 't kloppen?
Vertel me je verhaal en laat je stroom niet stoppen
Spreek zacht tot mijn gemoed, ik luister heel aandachtig
Mijn hoofd breng ik tot rust, dat is niet oppermachtig

Jouw lied, mijn dierbaar hart, reist met de bloedbaan mee
En elke lichaamscel weet van ons wel en wee
Het weefsel resoneert in beelden en in kleur
Je dringende appél klopt op mijn binnendeur

Wees maar gerust, ik wacht geduldig op berichten
Op kleine vonkjes die het donker op doen lichten
Op 't ruisen van de wind, een vlindervleugelslag
Ik blijf voorlopig hier tot 't krieken van de dag

Opdat je uit de diepte tot me door mag dringen
Nu hou ik echt mijn mond, en luister naar je zingen

Schrijver: Ton Hettema, 12 november 2015


Geplaatst in de categorie: welzijn

3.4 met 8 stemmen aantal keer bekeken 265

Er zijn 5 reacties op deze inzending:

Ton Hettema, 10 jaar geleden
Dank dank voor jullie ware commentaren
het gaat hier niet om wát het hart vertelt
maar om 't proces: hoe 't hoofd is afgesteld
zodat het sensitief is naar de mare

die in het hart, het centrum van gevoel
weerklinkt; 'het luisteren is het doel'
Jetteke, 10 jaar geleden
En waar zingt je hartje voor? Mooi gevonden, dit gedicht.
Adeleyd, 10 jaar geleden
Ton, dat ben jij weer helemaal. Mooi!
Gabriëla Mommers, 10 jaar geleden
Prachtig!

Met een diepe betekenis in meer lagen.
Ralameimaar, 10 jaar geleden
Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)