Ont moeten
Ik ontmoette de zee,
liet mijn voeten omspoelen,
omringen met haar wezen,
'zee, ik aanbid je' zei ik.
Haar branding bedolf me,
haar golven sterk, die dag,
sterker dan ik.
Ik wilde tot hun breekpunt komen,
er tegen opspringen
om onze uitbundigheid te meten
maar telkens waren ze me te vlug
en wierpen me omver.
Ik gaf me over,
liet me bebeuken,
me meestromen met haar kracht,
er was geen verzet
en veilig spoelden ze me het ondiepe op,
'terug' leken ze te zeggen,
'te gevaarlijk,
blijf mens'.
Geplaatst in de categorie: natuur