Vampiert onbekommerd
jij toverbalt 
zuigt kleuren
van het bot dat
al kaalgevreten is
snuisterijt gewone 
dingen die plots
een nieuwe tekst in 
een oud lied gaan zingen
tierelantijnt en 
versiert wat niet echt leeft
vampiert onbekommerd
de vrijheid die men nog heeft
maakt van de dood
een open goot in het 
nu al af dingen op 
dierbare herinneringen
je toverbalt
tot ver in het rood
uiterst gelikt kleur jij hun 
leven in afhankelijke nood
Zie ook: http://wilmelkerrafels.deds.nl
Schrijver: wil melker, 7 december 2015
Geplaatst in de categorie: filosofie

Geef je reactie op deze inzending: