inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.138):

Realiteitsvlucht

Dromerig staarde ze voor zich uit
en brabbelde een paar woorden
Als je goed luisterde, fantaseerde ze voluit
Al kon je het bijna niet horen

Stoïcijns staarde ze naar de lucht,
droomde kinderlijk verlangend
over een prins en een paard

Soms ontsnapte er een stille zucht,
met haar hoofd achterover hangend
en haar haar in een paardenstaart

Plotseling werd ze opgeschrikt
door het lawaai van vandaag
Ik zag het gebeuren
want ze keer weer omlaag

Ik pakte haar hand,
richtte mijn zicht naar boven
En vanuit een ooghoek
zag ik dat ze mijn blik volgde

Ze staarde weer
naar de wolken
en naar de lucht
Zij en ik
samen
in een realiteitsvlucht

Schrijver: Amber Vermeulen, 19 december 2015


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 74

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Annejan Kuperus
Datum:
13 januari 2016
Mooi verwoord deze emotie; een gemoedsbeweging die doet verlangen...!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)