Realiteitsvlucht
Dromerig staarde ze voor zich uit
en brabbelde een paar woorden
Als je goed luisterde, fantaseerde ze voluit
Al kon je het bijna niet horen
Stoïcijns staarde ze naar de lucht,
droomde kinderlijk verlangend
over een prins en een paard
Soms ontsnapte er een stille zucht,
met haar hoofd achterover hangend
en haar haar in een paardenstaart
Plotseling werd ze opgeschrikt
door het lawaai van vandaag
Ik zag het gebeuren
want ze keer weer omlaag
Ik pakte haar hand,
richtte mijn zicht naar boven
En vanuit een ooghoek
zag ik dat ze mijn blik volgde
Ze staarde weer
naar de wolken
en naar de lucht
Zij en ik
samen
in een realiteitsvlucht
Geplaatst in de categorie: emoties