Vazig

Ik krioelde tenenkrommend
Verstomd over de leegte
Ik kon niezen, rollen, hijgen
Knijpen, grommen, tot ik brak

Ik was een vaas, mijn bloem was dood
Mijn water bruin
Mijn vel gebarsten
Ik stond bovenop een iets
-niemand kon het plaatsen-

En ik danste, speelde, zong
Werd haast woest om al mijn vreugde
Niemand zal mijn zijn ontnemen
Ik zal dansen tot ik breek

En als ik breek, dan breek ik krachtig
Dan breek ik al je tenen krom
Ik zal je sussen en verwarmen
Als ik breek, dan buig ik om

In duizend stukjes

Vaas Breken Vazig

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 3 stemmen 92