inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.535):

Laat maar

Ik koester mijn dromen
Laat ze maar komen
In helderheid en duisternis
Bij tevredenheid en ergernis

Zinderingen
Tintelingen
Vanuit een liggend niets
De realiteit stroomt weg
Vervaagt en vervliegt

Ik wil de tijd nu niet aankijken
En doe mijn best ze te ontwijken
Even niets meer weten
Even expres alles vergeten

Schrijver: Amber Vermeulen, 24 januari 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

3.8 met 4 stemmen aantal keer bekeken 119

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
24 januari 2016
Mooi, Amber, blijf maar dromen en laat de wereldse mensen je nooit kapot maken. Hou de lijn naar je eeuwige ziel altijd open/vast.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)