Verwondering

Als ik mijn hart in het grote hart,
mijn stem in de stilte leg
zoals de druppel opgenomen door de zee,
één wordt
zodat 'k kan mee bevloeien,
helpen groeien,
dorst lessen,
zwijgen en kan zeggen,
er te zijn voor jou, mezelf,
genieten kan
mijn geluk doorgeven,
want nog steeds... is er zoveel kleur,
de bottels en de bessen,
de ondergrondse witte knollen
de groentinten tussen 't grijs
de elfenbankjes en de mossen
het gras dat alsmaar groeit
hoe de zwarte aarde haar geheim bewaart
hoe de lucht laat zweven en laat waaien
't water waarin 'k me kan begeven
broeiend op nieuw leven
vuur dat verlicht en warmt,
mijn hart laat kloppen
en dan mijn hersenen,
die blijven werken, denken
hoe kan ik niet
hoe kan ik niet verwonderd zijn.

spiritueel

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.9 met 9 stemmen 283