inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.773):

Blote bast

De bast wijkt op sommige
plekken een beetje,
waar zij naar buiten
spiedt en ziet
of t tijd is om
groen te ontvouwen.

Wat krom door het
meebuigen op de wind,
wat haar weerbarstig
maakte, kleven in kieren
fluwelen kussen,

waar de regen altijd slaat.
Vele jaren ringde
zij rond, oh de
stormen die zij doorstond.

Kon zij verhalen, sprak zij over
hoe de wereld aan haar
voorbij trok en over de wolken
die zij raakte
toen de bliksem schichtig
mis schoot.

In haar knoesten, kerven woorden
verstopt in de nerven
van het ongeboren blad, weldra
komt het ontluiken
en geeft zij haar
binnenste bloot.


Zie ook: http://www.marijegeerts.nl

Schrijver: Marije Geerts, 12 februari 2016


Geplaatst in de categorie: jaargetijden

2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 94

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Dianah
Datum:
13 februari 2016
Herkenbaar :-)

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)