Netgedichten

netgedicht (nr. 59.809):

Laatste zucht

Je mag, maar 't hart klopt
je kunt, bent 't zo moe
je moet, maar wacht op hem
je wilt, dan zie je hem,
een zucht, een lach een traan
eindelijk, eindelijk mag je gaan.

Voorbij de pijn, voorbij de
lijdensweg, je laatste zucht
nam alle ellende weg.
Dag lieverd

... Niet alleen willen sterven ...

Schrijver: Johanna, 15 mei 2016

Geplaatst in de categorie: overlijden