inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 59.975):

Weggevlucht

De wilg hangt en treurt
terwijl om haar heen
de lente volop geurt

Weggevlucht in gedachten
die tijdloos voortdwalen
laat zij de wereld wachten

Als zij de ogen opent -even-
ziet zij wat zij al die tijd
had kunnen meebeleven

Schrikt zij van het licht
de geurende geluiden
klapt haar kruin weer dicht

Want tot de conclusie
dat zij een stap moet nemen
blijft alles slechts illusie

Schrijver: geeraardt, 2 juni 2016


Geplaatst in de categorie: overig

3.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 235

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Antonia, 9 jaar geleden
in één woord prachtig.
Hilly Nicolay, 9 jaar geleden
Hopen op wat niet uitkomt...
Inte Feelders, 9 jaar geleden
Een mooie boom zet je hier op, Geeraardt !
Dianah, 9 jaar geleden
Mooi beeld schets je hier Geeraardt.. Vaak blijkt achteraf pas de illusie...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)