Weggevlucht
De wilg hangt en treurt
terwijl om haar heen
de lente volop geurt
Weggevlucht in gedachten
die tijdloos voortdwalen
laat zij de wereld wachten
Als zij de ogen opent -even-
ziet zij wat zij al die tijd
had kunnen meebeleven
Schrikt zij van het licht
de geurende geluiden
klapt haar kruin weer dicht
Want tot de conclusie
dat zij een stap moet nemen
blijft alles slechts illusie
Geplaatst in de categorie: overig