Vreemde maan, vertrouwde wol
In de stad ben ik weer
door grenzeloze noodzaak
zie ik een blauw schijnsel
door de gordijnen
van een vreemde maan
die de nacht straalt
wind waait emoties
over spiegelende meren
een stille ik in jou
wandelt over water
geluidloos
het hart, vol sentiment
gaat hevig te keer
mensen zijn onderweg
er is geen alternatief
voor onderbewustzijn
staren naar bomen
verklaren onze dromen
in het niemandsland
staat een schaal
met rottend fruit
stilleven, vergankelijkheid
verdriet in eenzaamheid
wind waait emoties over het hart
vreemde maan, vertrouwde wol
om te verlangen in het leven.
Geplaatst in de categorie: emoties