Verloren
Een lege blik in haar ogen,
zegt me meer dan duizend woorden,
'k zag het eerder al bij hem.
Een vreemd antwoord op 'n gewone vraag
bijtend op mijn tong, herhaal ik: waar gaan
we heen vandaag?
Een lege blik is het antwoord, schuchter zegt ze:
moet ik naar het toilet?
Nee lieverd, kom maar.
Ik kan wel huilen, besef is zo groot
dat: waar ze eerst 'zorgde'
ze nu moet worden verzorgd.
De lege blik achtervolgt me tot diep
diep in de nacht.
... Dementie ...
Schrijver: Johanna, 16 augustus 2016Geplaatst in de categorie: ziekte