Proxima sonnet
Slaap kan mijn goeddoende geest niet vatten
fantaseer ik maar een vliegend tapijt
traag zwevend door de kosmos zonder tijd
zodat het brein niet is af te matten
in voorbijgaan omringen mij kleuren
ergens speelt Schubert iets met violen
volgen meer muzikale idolen:
getransformeerde sterren die fleuren
zwaai vaarwel moeder aarde beneden
de nieuwe ster Proxima lacht mij toe
dat ik haar zondermeer mag betreden
rust en stilte zonder oorlogsgedoe
vanzelfsprekend de voornaamste reden
volstrekt relaxed sluiten mijn ogen toe
© Laurens Windig 25 augustus 2016
Zie ook: http://www.laurens windig.nl
Schrijver: Laurens Windig, 25 augustus 2016
Geplaatst in de categorie: heelal