inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.113):

Bodem

Als ik dan toch de bodem moet bereiken
van die eindeloze put in armoe en ellende

dan is het omdat ik in jouw hart woon
met alle vage woordenwisselingen
die mijn humeur hebben beïnvloed

er zal ook geen brief komen
die zal getuigen van mijn verdriet
want jij kan niet meer lezen
in het zwijgen van jouw graf

misschien een gedicht
een poging om te blijven
zodat er iemand later weet
dat ik mijn best deed om te schrijven

over wat mij in de diepte raakt
een wanhoopskreet
nu humor staakt

geen ironie of leedvermaak
bitter in mijn sobere ernst
voor mijn belangrijke taak.

Schrijver: Hector Havermout, 1 november 2016


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 240

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
10 november 2016
Emotievol schrijven, mooi ook.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)