inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.482):

De geboorte van de tijd

Wanneer alles werd gezegd, ontzegd.
Gedaan, ontdaan.
Ontdekt, ontbloot en toegedekt.
Wanneer de waarheid zwijgen is,
en zwijgend wordt verzwegen.

Ja dan, wordt het tijd om op te staan,
om zonder te vragen waarom te doen,
wat in stilte moet gebeuren.

Vannacht werd ik zonder willen wakker.
Kreeg ik starend in het donker zin,
om met woorden te gaan spelen,
en af te dalen naar het licht.

Dichters schrijven gedichten.
Kaarsen geven brandend licht.
Klokken vertikken eeuwigheid.
Een oude dichter dicht.

Een oude dichter schrijft vannacht,
als nooit gedaan tevoren.
Mijn oude klok klinkt als nieuw.
Tijd wordt steeds opnieuw geboren.

Schrijver: Albert C M Weijman, 14 december 2016


Geplaatst in de categorie: tijd

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 217

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
geeraardt
Datum:
14 december 2016
Mooi. Taal is tijdloos.Tijd is taalvol.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)