voeg je netgedicht toe

Netgedichten

2012

netgedicht (nr. 61.563):

opnieuw vliegt de engel

opnieuw vliegt de engel

vleugels zwaar beladen
met het slijk van aarde
klapwiekt hij traag
door angsten en pijn

dan daalt hij neer

vlak voor mijn voeten
blijft hij verbijsterd staan
en wist de sluier van
mijn aangezicht

in dat gezegende
ene moment
ontmoet ik in zijn ogen

mijn diepste
eenzaamheid

en ik schreeuw!

Zie ook: http://www.maryama.nl

Schrijver: Marije Hendrikx, 17 december 2016

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: mystiek

onverschilligheid

1
2
3
4
5

5.0 met 1 stemmen

459

Er zijn 7 reacties op deze inzending:

Ralameimaar, 8 jaar geleden

Mooi en verheffend, terwijl de vleugels onder 't slijk en zwaar, zo is dat met engelen.

jonhy donovan, 8 jaar geleden

prachtig gedicht van uw hand Marije, ik kreeg kippenvel!

metske, 8 jaar geleden

supermooi Marije

Albert C M Weijman, 8 jaar geleden

Levensmoed: met een schreeuw voor de duivel en voor een engel niet bang zijn. En voor eenzaamheid niet. Moedig Marije.

Dianah, 8 jaar geleden

Mooi Marije!

kerima ellouise, 8 jaar geleden

het spiegelen laat de diepte stijgen in ogen van werkelijkheid...rakend mooi Marije!

geeraardt, 8 jaar geleden

De engel der zelfkennis, mooi.

Geef je reactie op deze inzending: