robes van klimop
een ongehinderde dag
waarop vrouwen hoogstemmig
zingend wel en wee vereeuwigen
hun barensnood vol woorden
als vlinders rond het dak
waar kleine kindjes smakkend vragen om een
tepel melk, zo’n dag
dat mannen hitsig tegen muren plassen
gemak zit in de wassen neus
van ruwe taal vol krachtige beweging
want ze dragen hun zachtheid in vereelte handen
arbeid reeds geaderd
in de witstenen wanden van
hun zwaarbevochten burcht
de buitenkanten slechts gekleed in grijs
omwonden met de oude ranken
van een wijs vernis
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...ogedicht.php?fotogedicht=robes
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 28 december 2016
Geplaatst in de categorie: psychologie