leeg van voren
het is kouder dan de vlucht
van duizend meeuwen, de tocht
die het voorjaar inblaast lijkt
met het oudejaar te zijn verdwenen
het gerecht van tochtige koeien
en praatgrage knoppen blijken
zich te hebben verschanst achter
duinen van traag zand
ook de luchten lijken voller
van adem, een wolk draagt
de massa die eens ons aarde werd
genoemd aan het verlangen naar warme
strelingen, strelingen die de dood verwensen
doch ook inhalig omarmen
god, ik vrees de duivel niet, doch
het lijden dat mijn ziel tracht te breken
is als angst op een akker leeg van voren
maar vol aan leed
Geplaatst in de categorie: jaargetijden