helder
het was goed dat de zon scheen
dat alles was gezegd
wat nodig bleek, gedaan
dat de narcissen op de tafel
geurden, rond hun witte kroon
een mooie dag, oprecht
en zuiver
in mijn huiver school de kilte van
de dood
al was het nog zo duidelijk
de liefde voor dit kleine dier gebood
me sterk te zijn
haar zachte vacht nog warm
onder mijn handen, en
haar zere lijfje drukkend in haar last
mijn tast naar een bevestiging
mijn huiver om dat ene ding
dat zeker werd en vast
pas toen liet ik haar gaan
... Mijn laatste kattenvriendje is ingeslapen.. dag lief Liesje ...
Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...gedicht.php?fotogedicht=helder
Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 25 februari 2017
Geplaatst in de categorie: psychologie