wij leven om te begeren
Dat ik u begeer,
uw rode haren die voor een gerucht
van jeugdigheid staan,
uw schouders ongekend tenger
die noden tot strelen.
Dat ge me bekoort,
waar onderkoeldheid heerst
tiert de verscholen begeerte
als zomerkoren, als kattenkruid.
Laat me uw lippen beroeren
zachtroze als de kleur
van uw rusteloze ziel.
Verstrengel uw lendenen
met de mijne en laat me
uw angsten smoren
met kussen fel
als voorjaarsregen
Daar staat ge, het groen
van uw ogen, niet langer schalks nu
buigt zich en verzacht
en zegt me dat het goed is .....
Geplaatst in de categorie: psychologie