inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.241):

Suikerspinsels

Vol onsamenhangendheid gaf ze toe
ook wel eens de weg kwijt te zijn.
Haar gedachten waren spinnetjes die langzaam
haar hersenspinsels tolden tot zij suikerspinnen waren.

Het is lastig om rationeel te denken
met een hoofd vol suikerspin, moet ze gedacht hebben
toen zij besloot niks meer te willen.
"Want willen is een poging tot mislukking", vond de roze massa in haar hoofd.

Hiermee vervaagden ook de grenzen
tussen zijn, hebben, willen, falen
en alles daar tussenin.
Ik ben dus ik faal, was haar lijfspreuk.

Ze lachte om de ironie van dit gegeven,
probeerde zichzelf weer te hervatten
en besloot te willen falen.
Ik faal dus ik ben, perste ze tussen haar zorgvuldig getolde spinsels door.

De klanken van deze woorden klonken rationeel, gevat en waar.
En zij vereerde deze woorden, afkomstig van haar
ondergewaardeerde
suikerspinsels.

Schrijver: Meeske, 6 maart 2017


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 115

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)