inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.323):

Geen afscheid waardig

zoals ze daar ligt in het steriele hoog-laag bed
oogt ze bijna breekbaar. De glans op haar
gezicht herinnert me aan druppels dauw in
het eerste ochtendgloren

het zou me zoveel meer bekoren
als de sfeer niet zo geladen was
de stilte drukt mijn borstkas naar binnen

mijn moeder zwijgt, in meer dan honderd talen
mijn adem hapert even in het halen

doodse stilte, ijzige kilte

geen sorry, geen fijn dat je er bent
slechts de tikken van de klok die
aan de stilte knagen
ik kan het even niet meer dragen
vlucht naar de keuken voor koffie

zachtjes open ik de slaapkamerdeur
de gele deken op het bed ligt stil

ik ben geen afscheid waardig.

Schrijver: Jacqueline Pronk, 16 maart 2017


Geplaatst in de categorie: afscheid

2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 225

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)