inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 62.505):

Gedichten die ik mis

Steeds meer mis ik de gedichten,
die mijn voorouders niet geschreven hebben.
Hun poëzie van vreugde en verdriet.

Vandaag moet ik zonder hun verhalen leven,
verhalen, die door de tijd vergeten zijn.
Nu ken ik hun levensmoed en angsten niet.

Hun meningen niet over kwaad en over goed.
Hoe zij moesten vallen en weer opstaan,
temidden van de strijd om het bestaan.

Niets weet ik over hun gevoelens.
Wie en wat ze hebben liefgehad.
Hoe ze dachten over trouw.

De laatste tijd doe ik niets liever,
dan gedichten schrijven.
Zo lucht ik mijn hart en mijn gemoed.

Vandaag mijmer ik over hen die na mij komen.
Voor hen is het dat ik dichten moet.

Schrijver: Albert C M Weijman, 6 april 2017


Geplaatst in de categorie: familie

4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 341

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Walter Tack
Datum:
8 april 2017
Een gedicht dat me denken doet
hoe dichten eigenlijk moet.
Prachtig.
Naam:
ebba
Datum:
6 april 2017
Prachtig!
Naam:
switi lobi
Datum:
6 april 2017
Vanuit een mooie filosofie geschreven, de moeite om te bewaren waard!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)