Geen echt gedicht, alleen wat woorden
Dichten is niet iedereen gegeven,
maar schrijven leer je wel
zoals je ook hebt leren praten.
Soms heb je lieve vrienden die
wel tussen lijnen lezen wat
er echt niet staat,
maar anderen kunnen dit helaas
nog niet en die moet je verwennen
met zinnen die een diepe zin verbergen
maar toch doorzichtig zijn als glas.
Ik weet nog hoe het verzen schrijven
vroeger was: je zocht en zuchtte
maar plots kwam dan dat ene woord,
die ene zin die alles op deed lichten.
Zo schreef ik toen ook mijn gedichten.
Maar ach, dat is niet meer, dat is voorbij.
Je moet nu zuinig zijn met woorden,
en beelden moeten duister zijn, verborgen
en zeker nog niets zeggen over morgen
want niemand kent de dag die komen gaat.
Ik denk dat ik het hier nu maar bij laat
want anders wek ik boosheid op
van echte dichters die het weten
en mag ik mooie cijfers weer vergeten.
... Zomaar wat gespeeld met taal omdat de echte inspiratie zoek is. ...
Schrijver: Adeleyd, 2 augustus 2017Geplaatst in de categorie: taal