Bij daglicht
In de nacht dan ziet mijn geest
gemakkelijk haar verschijning, haar wezen
een licht, een baken, uit donkerte verrezen,
bij daglicht mis ik haar het meest
Niettemin blijf ik dan onbevreesd,
want zij heeft vele malen bewezen,
-en wordt daarom door mij geprezen-
op haar best in de duisternis te zijn geweest
Elke nacht brengt weer een nieuwe kans,
geen last van afleidingen als licht,
haar essentie op mijn geestesoog vereeuwigd,
En raak ik bij daglicht uit balans,
een klein moment uit evenwicht,
dan doe ik snel mijn ogen dicht
Geplaatst in de categorie: individu