Hart(s)tocht

Een werkelijke levensbehoefte trekt mijn pen
uit de laden van onze kasten om te verhalen.
We blikken samen soms even terug , zien in gedachten
de tuin , de appelboom die vrucht droeg en diverse bloemen.
We zien leven , geluk naast soms de complexe problemen.

Door de tijd heen, die snel gaat,stromen de beelden
de mussen en eksters in de tuin gluren naar binnen.
Wij vragen ons af, vervolgen ze hun eigen pad in leven.
De blijmoedige zomers die we kenden zijn in een oogwenk
weer terug in ons hart als we die kamers even luchten.

Dan trekken de strandwandelingen langs de vloedlijnen
de toekomstgedachten die we veelvuldig hadden
als warme douches of voorjaarsregen over ons heen.
De opbeurende zinnen dansen zonder vlammend bedrog
als ronkende woorden die ook het schaatsen schetsen in de zon.

Mijn pen weet soms feilloos een gevoelige snaar te raken.
Ik schop niemand een andere kant of geweten in zijn lijf,ik aai
schets een waaier vol onderwerpen die ouderwets kunnen ogen,
ze mogen overdacht worden al is het maar even in leven
nu het zoveel moois heeft als men er oog voor leert krijgen.

© Annemieke Steenbergen 12 oktober 2001

hartstocht gedachten liefde

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 4 stemmen 112