Spoken
de wind blaast de vitrage
tot langgerekte witte spoken
abrupt gewekt uit hun bandplooiheid
dansen zij van grip verstoken
richting bovenliggende etage
hun holle ogen zwart en wijd
in de schoorsteen kermt de tijd
als echo uit hun keel onloken
een ijzingwekkende hommage
aan de nietsontziende vergank'lijkheid.
Geplaatst in de categorie: mystiek