inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.675):

Zielenrust

Wolken zullen ook deze maand regen
buien vol windvlagen laten striemen
dagen lang doen alsof het geen winter
maar herfst is met weemoed als troost
nu de hemel weer een mens omarmt.

Als tijd het behaagt, deuren geen slot
machtig en krachtig genoeg dicht houden
openen zich andere ramen die zicht geven
als per omgaande paden zo lopen en ladders
sterfelijkheid toegang geven tot gewelven.

Ik zal niet gaan roepen of je terug wilt keren
zal geen jager worden met jou als prooi
als gemis parten speelt, gedachten deelt
gekoppeld aan jouw brein, dan zal ik verstillen
met kleur oude vriendschap in letters gieten.

Dan zal ik als vanouds verhalen over toen
en hoe jij over genade en genadig zijn dacht
zonnebloemen in tuinen planten jaar in en uit
om gedeelde jeugdherinneringen te laten bloeien
ik zal ze verzorgen ook de vergeet-mij-nietjes.

Schrijver: annemieke steenbergen, 4 januari 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 142

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
6 januari 2018
ik noem ze de radiogolven uit de nachten :) ook dat gedicht van jaren her al ik eerdaags eens plaatsen
taal is niet vergankelijk, wel bedoeld om te delen vrijblijvend als gratis druppels uit een grote zee van gevoel. Dank voor je indruk in een mooie regel gegeven.
Naam:
geeraardt
Datum:
4 januari 2018
De tuin der herinneringen geeft zielen rust. Mooi dit.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)