als stenen vallen
ik kan je in deze vervallen kamer
tegen het licht houden
in het zwijgen fluisteren
dat je de terugkeer kan omhelzen
je kan ook blijven schuilen
in de donkerte van november, treuren
omdat je alleen maar
de stilte hoort
die jou berooft van vlinders
zoals een weeskind, op zoek naar verbinding
kan je niet een beetje bewegen
naar leven in de avond, gebaren overnemen
van de wind die verlangt en als vanzelf klinkt
als het lied van vrijheid
kom - verlaat de woning van de dood
waarin sombere stemmen schuiven
kom - ik wil meer zijn dan jouw schaduw
... voor ingesproken versie, zie link ...
Zie ook: https://youtu.be/AMiITtqyLnU
Schrijver: kerima ellouise, 24 januari 2018
Geplaatst in de categorie: psychologie
Bijzonder gedicht Kerima.