inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 64.992):

Een artefact van kunst en kalender

De mens is hier om enkel zichzelf
kom laat dus zichtbare levenslijnen
op koorden ook jouw voeten dragen
strek gerust je armen uit en loop
ken ons, ken dit zoekend evenwicht.

Achter noch voorwaarts, alles mag
als je stil blijft staan ben je nergens.
Waar wil je de morgen anders laten
van wat wij samen ervaren in het nu
dat is nu net het spannende, uit leven.

Wat je toelacht is onbevangen naderbij
toon het bewuste dat in je leeft en klopt.
De blauwe maan is al opzicht verschenen
de kortste nacht is ook allang weer voorbij
omdat wij ons vinden in wie wij zijn zijn wij.

... Twee volle manen ook toen in een maand ...

Schrijver: annemieke steenbergen, 2 februari 2018


Geplaatst in de categorie: emoties

2.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 80

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)