inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 65.039):

het verdwenen Groninger land

schorre lege velden waken als
duivels over verlaten
steden en dorpen die als luchtkastelen
opdoemen in wrakke doch lange nevelslierten

het leven is vertrokken, slechts wat
ademgeruis slentert nog door het puin
waar in het gruis staat geschreven, dit was
eens ons zo vertrouwde huis

fundamenten ter zicht gesteld door
het kantelen van de aarde schreien
in de felle Januari wind het geschreven
woord waar niemand nog iets over wil vertellen

de stilte is sprakeloos en op het zwijgen
na bijna dood, deze dood lijkt zelfs
ontredderd daar er geen graf bestaat
dat veilig in de armen van

moeder aarde de slaap kan vatten

want de angst regeert, zelfs in de vluchtroutes
van dit bestaan

Schrijver: elze, 6 februari 2018


Geplaatst in de categorie: actualiteit

4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 83

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)