de deur (2)
landt een woord zachter
zonder iemands stem
als je alleen maar
met inkt zou spreken
je met slechts dunne
potloodlijnen schetst
wat doet het woord
onder een vernislaag
de worsteling met
het verzwegene
brandt het verleden
onder de glanzende schijn
wil het zich uit je borst
scheuren om zich te
bevrijden van die
blinde kwelling
en jij tovert leven in
in woorden van papier
hoor ze ritselend ruisen
in de tuin spoken
je onuitsprekelijke
onbeschrijflijke
fantomen
de deur gaat dicht
de deur blijft
altijd open
... Lucebert (2) ...
Schrijver: J.Bakx, 16 februari 2018Geplaatst in de categorie: taal