Dagelijkse kost
De sporen van bevroren voetstappen ,
zij van boven zien en vertolken ze.
Er zijn tuinen , er vallen hemeltranen
doornen en rozen in tal van geuren
nachten zijn vol glazen kommen,
naast scholen vissen van vele kleuren.
Er klinken neuriënde melodielijnen
als ontdooide winter of herfsttaferelen
die met stormen van ooit
ook bij hun wellicht nu voorbij zijn.
Gedachten kruipen nu heel gestaag
ontdooiend omhoog over de stralen
die dagelijks de ochtendstond omkransen
als nieuwere kansen.
Fragiele blikken die in afwachting
voorwaarts ook de zomer willen omhelzen.
Al hebben ze nog gesloten vensters
oud verdriet en gemiste kansen in hun tas,
vandaag zwaaien ze ook de dood het liefst uit.
Al heb ik geen vleugels die kunnen breken
al heb ik nog geen regenbogen verwijdert,
ik verstil wel keer op keer met open gemoed
als loge van een traan uit de nacht als windekind.
© 10-4-2018
Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman
Schrijver: annemieke steenbergen, 12 april 2018
Geplaatst in de categorie: emoties