wat ik niet denken kan
op een lome
middag bundel ik
mijn trage gedachten
alledaagse
impressies wachtend
op het witte doek
buiten belijning
zonder boodschap in
immer wisselend licht
achter de kleuren
de lege plekken voor
wat ik niet denken kan
het huis mijn tweede
huid dat verdwijnt
zodra ik ontwaken zal
jij mijn betere ik
onvindbaar in een
niet gevulde plek
de vrijplaats voor een
droom die aanklopt maar
niet binnenkomt
achter de kleuren
de lege plek voor
wat ik niet denken kan
Geplaatst in de categorie: overig