Netgedichten

netgedicht (nr. 66.024):

"Daar was laatst een meisje loos"

Zonder gevoel vat het licht warm noch koel
een eenzaamheid die verdriet in zich draagt,
met vrijheid schermt in beweging zonder doel
omdat er niets om tijd en aandacht vraagt,
een wezen zich vanwege niets beklaagt;
een ledig zijn dat tegelijkertijd
de krachten spaart en splijt in zinloosheid
omdat niets moet of meeneemt in een stroom,
niets voort bestaat, niets opkomt of gedijt.
Dit doelloos zijn is als een boze droom.

Schrijver: Ludy Bührs, 5 juni 2018