inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.172):

Schaduwloper

een gedicht waar vleugels
en schaduwen elkaar
verknijpen in poëtiek
ik wil het niet

maar ik hoor en zie
ganzen in een lucht vol vleugelslag
schaduwschuivend over het land
meer dan ooit

overboord het rotsvaste van
zachte zandkorrels op geopende hand
een wervelwind blaast
en neemt ze mee

zoals tijd het leven neemt
of geeft aan vleugelbouwers
schaduwlopers
en verdroomde dichters

Schrijver: Guy Aarts, 25 november 2018


Geplaatst in de categorie: mystiek

4.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 253

Er zijn 4 reacties op deze inzending:

Naam:
kerima ellouise
Datum:
2 april 2019
wat mooi!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
12 januari 2019
De wind blaast en neemt mee. Naast de schaduw de zon en de tijd die tikt.
Mooi verwoord Guy.
Naam:
Inte Feelders
Datum:
1 december 2018
Niet willen is het weten ... wat een prachtig gedicht, Guy!
Naam:
Emiel Warswater
Datum:
29 november 2018
Of hoe het bloed kruipt waar het niet heen kan. Mooi!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)