inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.264):

Die ene

Onverwachts kwam je voorbij
En mijn wereld stond op zijn kop
Je ging namelijk ook voor mij
Ik kon mijn geluk niet op..

Maanden op een wolk geleefd
Je liet me constant stralen
Zulke mooie momenten beleefd
Nu voor altijd onze verhalen

Uiteindelijk kwam dan toch de kou
En zag ik het donkere deel
Iets wat ik nooit verwachten zou
Je dronk veel en veel te veel

Alcohol is de vijand niet
Ook ik lust wel een glas
Maar als je de bodem niet meer ziet
Begint de ellende pas

Zo'n mooi persoon
Zo'n ontzettend lieve man
Een vader,een broer, een zoon
Iedereen wist er al van

Wat is toch die onmogelijke pijn
Je grootste stille verdriet
Het moet wel heftig zijn
Want zomaar gebeurd dit niet

Ik had er zo graag willen zijn voor je
Je tranen willen drogen
Maar je trok je muren op voor me
En heb tegen me gelogen

Nu is het tussen ons al weken stil
En begint de hoop te verdwijnen
Dat je veranderd uit eigen wil
En ons zonnetje weer gaat schijnen

Zonder hulp is het een zware strijd
Die de meesten snel verliezen
Dus voor m'n gevoel ben ik je al kwijt
Omdat je simpelweg niet KAN kiezen

Ik schrijf dit daarom voor ons beiden
Lucht mijn hart op het papier
Omdat we hier alletwee onder lijden
Want je bent niet meer hier

Je hebt een plek in mijn hart gereserveerd
Ik zal altijd om je geven
Want als je mij iets heb geleerd
Is het hoe je liefde echt moet beleven

Misschien spreek ik je nu nooit meer
En zal je dit niet horen
Daarom zet ik het op papier
Mijn liefde voor jou gaat nooit verloren

Al ga ik nu verder zonder jou
Sinds je bent verdwenen
Weet ik wie ik ooit ontmoeten zou
Jij bent en blijft "die ene"

Schrijver: D, 5 december 2018


Geplaatst in de categorie: liefde

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 85

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)